۲۲۹.فکرِ مُلک دل ما کن که خراب است ، خراب .

بهش گفتم این با عشق فرق داره. من عاشقت نیستم. من معتقدم به تو. که آدم توی این دنیای هچل هف باید لااقل به یک چیزی معتقد باشه. یک تعلق، دست آویز، امید. تو مثل احیای بعد از مرگی. که بعدِ هر تموم شدن با فکر کردن بهت بشه ایستاد. بشه دوباره شروع کرد. گفتم تو حتی خیالت؛ حتی تصور حضورت توی این دنیا هم معجزه میکنه. یک آدم بهم نشون بده که ایمان نیاره به معجزه. من ایمان دارم به تو! 

نازنین هاتفی